Je hebt misschien het artikel: hoogsensitiviteit, wat is het?, voorbij zien komen. Dus wat het zo'n beetje inhoud, is je misschien al bekend. Wie weet ben je zelf wel hoogsensitief of iemand in je naaste omgeving en heb je er dus ervaring mee. Zelf ben ik ook hoogsensitief dus het werd eens tijd om een artikel te schrijven over hoe ik dit zelf ervaar. Wat betekent hoogsensitiviteit voor mij?

Kinderjaren:
Als baby viel het al op dat ik niet van drukke rumoerige omgevingen hield. Ik huilde dan snel en de ultieme manier om me stil te krijgen was veilig in mijn eigen bedje, op mijn eigen kamertje. Ik was ook toen al een echte slaapkont. Binnen no time sliep ik al de hele nacht door. Dit had ik echt nodig.
Voor het eerst naar de kinderopvang en daarna naar school, was voor mij doodeng. Ik huilde alles bij elkaar want dit was immers een onbekende omgeving met onbekende mensen. Ik keek de kat uit de boom maar na verloop van tijd vond ik school erg leuk. Ik ging er huppelend naar toe. Spelen met andere kinderen en nieuwe dingen leren vond ik super. Maar zodra de bekende basisschool structuur werd onderbroken door bijvoorbeeld een andere juf, een speciale themaweek of de laatste week voor de grote vakantie, was ik minder enthousiast. Dit was immers onbekend en daarom 'eng'.
Al vanaf de kleuterklas kamp ik met hoofdpijn. Dit is de manier waarop mijn lichaam altijd de hoogsensitiviteit heeft geuit.

Jeugdjaren:
De eerste tijd op de middelbare school was een hel. Ik zal hier niet verder over uitweiden maar het komt er op neer dat ik het vreselijk vond. Ik had last van erge faalangst, depressies en daarnaast hadden we een erg drukke klas met veel kliekjes. Ik vond geen aansluiting bij de rest, was erg gevoelig en kon huilen om een scheet. En wat gebeurd er als je met regelmaat huilt in een middelbare school klas? Juist, dan ben je een 'huilebalk'.  Deze benamingen zijn vaak naar mijn hoofd geslingerd en toch lukte het me niet de tranen te bedwingen, ook al deed ik nog zó mijn best. Al snel kom je dan in een vicieuze cirkel terecht.
In jaar twee kwam ik in een andere klas terecht en vanaf dag één heb ik daar aansluiting gevonden bij een leuke groep meiden. Kortom, de veiligheid keerde terug en zodra ik me ergens veilig voel kan ik mezelf zijn en dat gebeurde toen ook. Vanaf die dag was ik weer mijn vrolijke zelf en de rest van de jaren op de middelbare school heb ik met ontzettend veel plezier doorlopen.

Hoofdpijn:
Hoofdpijn heeft helaas altijd een grote rol in mijn leven gespeeld. Zoals al eerder gezegd, al vanaf kleuter kamp ik met hoofdpijn. Wie weet had ik het al als baby! Mijn ouders zijn met mij van hot naar her gegaan om hopelijk uiteindelijk DE oplossing te vinden voor mijn hoofdpijn. Oogarts, KNO arts, Homeopathie, Fysiotherapie, Psycholoog, Mediums, Bloedonderzoek, Neurologen, Masseurs, Reiki, Accupunctuur en zo kan ik nog wel even door gaan. Niets hielp. Zelfs niet een beetje.
Naast het feit dat ik migraine heb en dit hormonaal is komt mijn hoofdpijn ook van mijn hoogsensitiviteit. Er zijn tal van triggers waardoor ik direct hoofdpijn krijg: te veel geslapen, te weinig geslapen, te vast geslapen, te druk, te warm, alcohol, te weinig of te laat gegeten, te weinig gedronken, stress, verdriet, woede enz. Er hoeft maar iets te gebeuren en ik krijg hoofdpijn, soms is de reden niet eens te achterhalen. Dit betekent dat er vrijwel geen dag voorbij gaat dat ik geen hoofdpijn heb. Ook al houd ik er nog zo'n rekening mee. En dat is soms zwaar vooral omdat er weinig begrip is omtrent hoofdpijn. Feit is dat het je ontzettend kan belemmeren in je dagelijkse leven.

Gevolgen:
Als tiener kwamen de periodes van uitgaan en zonder ouders op vakantie gaan. Ik kon niet altijd mee met het tempo van de rest. Een vakantie dat bestaat uit zon, feesten en zuipen was voor mij echt niet weggelegd. Ook zonder alcohol trok ik dit niet.
En heel de dag shoppen en daarna nog een avondje erop uit, is altijd een onmogelijke opgave geweest. Natuurlijk heb ik het wel eens geprobeerd maar dat resulteerde steevast in heftige hoofdpijn aanvallen en flinke vermoeidheid. Voor tienermeiden is dit moeilijk te begrijpen. Je bent toch jong en je wil toch genieten? Natuurlijk wilde ik dat, maar alleen was dit voor mij niet een manier om te genieten. Natuurlijk heb ik vaak in de kroeg gehangen en ook nu nog vind ik stappen heel leuk. Maar ik kan dit niet elk weekend en bovendien moet ik voor mezelf incalculeren dat ik het op de dag zelf rustig aan doe omdat ik anders 's avonds geen energie meer heb en de dag erna ben ik ook totall loss. Bovendien houd ik het maar enkele uurtjes vol. Dat is de keerzijde van hoogsensitiviteit. Aanstellerij? Nee, gewoon weten wat je beperkingen zijn.

Ontdekking:
Ik ontdekte dat ik hoogsensitief was toen ik bij een therapeut voor natuurgeneeskunde en psychotherapie belande. Deze man was tevens paranormaal begaafd. Binnen no time wist hij waar het hem in zat. En eindelijk vielen alle puzzelstukjes op zijn plek. Ik herkende het allemaal zo goed. Dit was zo'n fijn gevoel. Er was niets 'mis' met mij, ik was gewoon hoogsensitief!
Hij heeft me geholpen hier beter mee te leren om gaan en me ook af te schermen voor al die prikkels, energieën of hoe je het ook wilt noemen. Meestal lukt dit, niet altijd. Het blijft soms vallen en opstaan maar hoe ouder ik word, hoe beter ik mijn grenzen ken en vooral; deze ook durf en kan aangeven.

Maar liefst 20% van de mensen is hoogsensitief en het is ook wetenschappelijk bewezen, dus aanstellerij is het zeer zeker niet. Steeds meer mensen kennen het begrip ook wel, ook al is het natuurlijk moeilijk te weten wat het precies inhoudt. Ook omdat dit voor iedereen soms wat kan verschillen. Eén ding is wel zeker, er is een verschil in gevoelig zijn of hooggevoelig zijn oftewel sensitief. Dit word nogal eens door elkaar gehaald en mensen noemen zich tegenwoordig te pas en te onpas hooggevoelig. Dit, moet ik eerlijk bekennen, tot soms grote ergernis! Soms lijkt het bijna een hype om hoogsensitief te zijn maar het is echt niet altijd zo leuk!

Nu:
Tegenwoordig ken ik mijn eigen beperkingen goed en durf ik ze steeds beter aan te geven ook al blijft het soms moeilijk je niks aan te trekken van wat mensen hier mogelijk van vinden. Dit gaat de ene keer beter dan de andere keer. Naast mijn beperkingen heb ik ook geleerd dat hoogsensitiviteit ook veel moois op kan leveren. Je voelt mensen goed aan, je staat open waardoor je ook veel moois ziet wat voor andere onzichtbaar blijft. Bovendien ervaar je gevoelens en emoties extra intens, waardoor je intens kunt genieten van kleine dingen. Je kunt er je kracht uithalen en in mijn toekomstige werk als psycholoog zal dit zeker ook voordelen opleveren.
Het is belangrijk in balans te blijven en op tijd op de rem te trappen, want als hoogsensitief persoon ben je immers snel overprikkeld. En dat terwijl we eigenlijk zo veel willen en van alles leuk en interessant vinden! Daardoor voelt het soms, ook nu nog voor mij, dat ik dingen moet missen door mijn hoogsensitiviteit.

Maar soms is de voor de hand liggende weg niet jouw weg en zal je een andere route moeten nemen, maar uiteindelijk kom je er toch wel :)